กูกลัวมึงจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม กลัวเหลือเกินมึงจะไม่เห็นกูเป็นเพื่อนแล้ว
วันนี้ก็วันที่ 30 แล้ว ผ่านมา 4 วันละ กูนึกถึงมึงตลอดเวลาเพื่อน
แต่อย่างที่กูพูดไว้ข้างต้น กูกลัวหว่ะ กูจะเสียมึงไป อาจจะเป็นเพราะเหตุผลหลายๆอย่าง
ทั้งพ่อแม่มึงไม่ให้คบกับกู หรือตัวมึงเองที่ไม่อยากคบกับกู แต่อย่างไรก็ตามกูรอวันที่มึง
จะมาเคาะประตูหน้าห้องกูนะ ทุกวันนี้ก็รอเสียงเคาะประตูจากมึงทุกๆวัน มึงอาจไม่รู้ความรู้สึกกูหรอก
กูทรมานหว่ะ กูคิดถึงมึงเพื่อน เราก็มีกันแค่นี้นะ ถ้าเสียมึงไปกูคงทำใจไม่ได้หว่ะ